O mundo, devorado polos residuos, perdeu a súa cor. Frío, gris e cuberto de desperdicios é reinado por unha terrible catástrofe: o lixo.

Seres sen piedade impóñense como amos incontestábeis dunha terra erma. Sen embargo, alguén queda neste falmaguento mundo. Alguén queda barrendo sen cesar as ondas de lixo que sempre

voltan. Alguén queda sen dimitir dun propósito que parece inalcanzable. Alguén queda coa esperanza de que a natureza recupere os seus dereitos: Gaia Baba, a última meiga.